بهار من

نازنینم ببخش که مامان اینقدر دیر برات مینویسه اما باور کن که همه فکرم تو این روزا تویی و ترجیح میدم بیشتر وقتم و با تو باشم، تو که همه عاشقانه های منی .این روزا خیلی خوردنی شدی و هر روز با یه حرکت جدید ما رو غافلگیر میکنی .دیگه یاد گرفتیکه جیغ بکشی و از سرفه های بعداز اون خبری نیست ،اطرافیانت و به خوبی میشناسی و بهشون لبخند میزنی ،باید اعتراف کنم که هم خانومی و هم موجودی به شدت اجتماعی ،اصلا من و اذیت نمیکنی ،کلا آرومی و بیشتر مشغول بازی ولی محیط های شلوغ و بیشتر دوست داری مخصوصا خونه پدر جون و چون اونجا کلی آدم هست که عاشقانه دوستت دارن . اولین کتاب زندگیت و برات خریدم به نام تقویت هوش نوزاد از سه تا شش ماهگی یه سری شکل که تو باید نگاه کن...